اسب (Equus caballus) گونهای متعلق به دسته پستانداران، راسته (Perissodact) تک سم ها، زیررده (Equidae)

  • از خانواده (Equus) است.
  • گروه: مهره داران  Vertebrata
  • طبقه: پستانداران Mammalia
  • زیر گروه: جفت ها Placentelia
  • تیم: سم داران Ungulata
  • دسته فرعی: تک سم Perissodactyla
  • خانواده: چهارپایان Equidae
  • جنس: Equus
  • گونه: اسب Equus caballus

Equus شامل تمام پستانداران هم گونه اسب است. الاغ، گورخر، الاغ وحشی و همه نژادهای اسب.

اما منظور از کلمه اسب، زیرگونه اسب است که فقط از نوع اسب اهلی تشکیل شده است. اصل و نسب وحشی اسب اهلی ناشناخته است. امروزه بیش از 150 نژاد اسب و پونی به طور رسمی شناخته شده است.

اسب دارای چهار پا و سم های قوی است. سم های آن پهن تر و گردتر از سم های تک سم های دیگر است. گوش هایشان کوچک است. پوستش بدون خط و راه، یالش کلفت. دم آن از پایین به موهای ضخیم مجهز شده است. امروزه به طور گسترده پذیرفته شده است که اسب های وحشی که به صورت گله ای در استپ ها زندگی می کنند و توسط یک اسب نر پیر زندگی می کنند، از نسل اسب های اهلی هستند.

ویژگی های اسب

نر بالغ اسب را «نریان»، ماده «مادیان»، اسب جوان را «کره»، اخته شده با گرفتن تخمها «اخته»، اسب نر را که برای پرورش استفاده میشود «سیلمی » میگویند.

در گذشته از اسب نر برای سوارکاری استفاده می شد، در حالی که مادیان فقط برای اهداف پرورشی نگهداری می شد. اخته ها در کارهای روزمره (جنگلداری، کشاورزی، حمل و نقل) و همچنین برای سوارکاری بانوان استفاده می شدند. با این حال امروزه اخته ها به عنوان اسب سواری جایگزین نریان شده اند.

اسب ها بر اساس ساختار بدنی، توانایی دویدن سریع و طوالنی و ظرفیت حمل بار به دو گروه اصلی اسب های خونگرم ،اسب های خونسرد تقسیم می شوند.

اسب های خونگرم کوچک، سرزنده و ظریف هستند. بدنه ای متوسط، سبک و باریک است. ماهیچه ها در مقایسه با ماهیچه های خونسرد خیلی پرورش نیافته اند. موهای پوشاننده بدن کوتاه هستند. آنها می توانند بسیار سریع و پیوسته بدوند. به طور کلی در کارهای مسافربری، تیراندازی سبک، حمل و نقل و کارهای ورزشی استفاده می شود. توانایی آن برای سازگاری با آب و هوا خوب است. اگرچه در جهان بسیار رایج هستند، اما معروف ترین آن ها اسب های عرب و اسب های انگلیسی هستند که از عرب بلندتر هستند.

اسب های خونسرد بزرگتر، تنومندتر، هیکلی هستند، ماهیچه های آنها بسیار پرورش یافته و قو ی است. موهای پوشاننده بدن بلند، سر بزرگ، گردن کوتاه و ضخیم، کفل بزرپ و قوی است. توانایی آنها برای سازگاری با آب و هوا کم است. حرکت آنها بسیار سنگین است، آنها به راحتی گاوآهن و گاری (اسب های آردن، نونیوس و بلژیکی) را می کشند.